ΟΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ-ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

  Είναι  αναμφισβήτητο  γεγονός  ότι τα  σύνορα  ανάμεσα  στο  μύθο και την  πραγματικότητα  είναι  ασαφή . Σε  γενικές  γραμμές , μπορούμε  να  πούμε  ότι ορισμένοι  από τους μυθικούς ήρωες είναι  ιστορικά πρόσωπα , κάποιοι  άλλοι  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ . Όμως , όλοι , ή  μάλλον ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ  ΚΑΙ  ΟΛΑ  εκπροσωπούν  κάτι που  περιγράφει  κάποια  δραστηριότητα του προϊστορικού  ανθρώπου σε σχέση με  το γεωπεριβάλλον του ή με  το φυσικογεωλογικό γίγνεσθαι  του χώρου του .  Πιστεύω  ότι  είναι  ΛΑΘΟΣ  να  θεωρούμε  την Ελληνική  Μυθολογία  ως ένα  όμορφο παραμύθι. Η Ελληνική  Μυθολογία είναι στην πραγματικότητα  η  πιο αρχαία ιστορία των λαών που έζησαν στη γη , η οποία , πολύ αργότερα, ονομάστηκε Ελλάς (Ελλάδα ). Αυτή  η  γη  είναι  το  Αιγαίο  και ο  Περι -Αιγαιακός χώρος. Η Ελληνική  Μυθολογία επομένως αποτελεί  την κρυπτογραφημένη  Προ -ιστορία  των  πρώτων Ελλήνων και  κυρίως τις αγωνίες  του  και τον αγώνα  του  για  επιβίωση  αρχικά  και την ανάπτυξή  του  στη  συνέχεια.

Σε ύψος χιλίων μέτρων στη Μεσσηνία Αποκαλύφθηκε άγνωστος αρχαίος ναός

Απέναντι από τον Επικούρειο
 
Οι  κορυφές των βουνών,  ο  ουρανός  και  δύο αρχαίοι  ναοί!  Απέναντι  ο  ένας  από τον  άλλο,  εκεί ψηλά  πάνω στα  βουνά της Ηλείας και της  Μεσσηνίας,  ο  πασίγνωστος Επικούρειος  Απόλλων  από την  μία  μεριά  και  ένας  «νέος» ναός,  που μόλις τώρα αποκαλύπτεται,  από την  άλλη. Σε  υψόμετρο  1000  μέτρων και αφού  διανύσει κανείς τουλάχιστον 7 χιλιόμετρα δύσβατου, αγροτικού χωματόδρομου  πάνω από το  χωριό της Ανω  Μέλπειας ώσπου  να  φθάσει το ύψωμα με  το  εξωκκλήσι του  Προφήτη  Ηλία  εντοπίσθηκαν τα  κατάλοιπα  αυτού  του ναού  από την αρχαιολόγο δρ Ξένη Αραπογιάννη, μέχρι πρότινος προϊσταμένη της ΛΗ’ Εφορείας Αρχαιοτήτων.

Χρονολογημένος στα  τέλη του 6ου – αρχές  5ου  π.Χ. αιώνα αυτός  ο  άγνωστος  ναός διατηρείται δυστυχώς  μόνον ως  προς τη  θεμελίωσή  του,  διάσπαρτος  όμως

Αρχαίες ελληνικές λιχουδιές κόντρα στην κρίση

Συνταγές απλές και συνδυαστικές απολάμβαναν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ακόμη και στα δύσκολα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου!

Αρχαίες λιχουδιές κόντρα στην κρίση προτείνει ο συγγραφέας Κώστας Μπούρας με το βιβλίο του «Αρχαίο Φαγοπότι», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αρμονία.

Ειδικά σε χαλεπούς καιρούς- λέει ο συγγραφέας- οι Αθηναίοι έτρωγαν, έπιναν και διασκέδαζαν με τη ψυχή τους, φιλοσοφώντας τη ματαιότητα των εγκοσμίων. Έτσι η ζωή τους γινόταν τέχνη και το σώμα τους «ναός απόλαυσης», χωρίς ενοχές και υποκρισίες, με την απαραίτητη όμως αιδώ, την οποία επέβαλε η κοσμιότητα και οι νόμοι του κράτους.

Το βιβλίο βασίζεται σε σωζόμενα αρχαία κείμενα και με χιουμοριστικό ύφος διαφωτίζει για την προετοιμασία ενός τυπικού συμποσίου, την προμήθεια των υλικών, τα μαγειρικά σκεύη, την υποδοχή

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΗΤΑΝ ΑΤΡΩΤΟΙ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ;

Το έτος 1961 ο Αμερικανός πυρηνικός φυσικός και καθηγητής μεταλλουργίας δρ. Λάιλ Μπόρστ…επισκέφθηκε την Σπάρτη επηρεασμένος από την ανδρεία των αρχαίων Σπαρτιατών αλλά και για να μελετήσει τα όπλα που χρησιμοποιούσε αυτός ο πολεμικός λαός της αρχαίας Ελλάδας.
Ζήτησε λοιπόν από τους εκεί αρχαιολόγους να δει δείγματα οβολών από το Ηραίον ( ναό – θησαυροφυλάκιο της αρχαίας Σπάρτης) του 670 π.χ και αφού τα ανέλυσε απεφάνθη πως οι Σπαρτιάτες δεν είχαν απλώς σίδερο αλλά ατσάλι!!! Δηλαδή ένα κράμα σιδήρου και άνθρακα με περιεκτικότητα σε άνθρακα μεταξύ 0,2 και 0,8%.Κατά την δήλωση του στους New York Times, αυτό ισοδυναμούσε με την κατοχή ατομικής βόμβας για τα…μέτρα της εποχή. Αυτό εξηγεί επιστημονικά, πέρα από την αποδεδειγμένη ανδρεία που υπέδειξαν ο Λεωνίδας και οι 300 Σπαρτιάτες του στη μάχη των Θερμοπυλών και πέρα από την επιλογή του τέλειου στρατηγικού σημείου της μάχης, το πώς 300 άνδρες αποδεκάτισαν έναν στρατό Περσών, Μήδων και Σακών που αριθμούσαν

ΛΑΤΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ-Ο Ορφικός μύθος