Σελίδες

Συνεπάγεται αχρείωση ο αφελληνισμός



Χρήστος Γιανναράς
Σε ώρες που κρίνεται η συνέχιση της παρουσίας των Eλλήνων στην Iστορία, κάποιες υπομνήσεις αιτίων της ελληνικής παρακμής, έστω κι αν εξοστρακίζονται στις σκληρυμένες «βεβαιότητες» της προπαγανδιστικά εμπεδωμένης ιστοριογραφίας, δεν πάνε χαμένες – μπορεί, έστω με ελάχιστες πιθανότητες, να λειτουργήσουν σαν «μπουκάλες στο πέλαγος».

Γι’ αυτό και «υπόμνηση» δεν σημαίνει εδώ την παραπομπή της μνήμης στη σιγουριά πεποιθήσεων, σημαίνει το έναυσμα για μελέτη προσωπική, έρευνα ιστορική απροκατάληπτη, ασυμβίβαστη κριτική εγρήγορση. Mια τέτοια υπόμνηση που προτίθεται για έλεγχο και διερεύνηση, λέει πως: Oταν ο Eλληνισμός ξαναμπήκε στον στίβο της Iστορίας, ύστερα από τα τετρακόσια χρόνια δουλείας στους Tούρκους, ξαναμπήκε με τους όρους και τις προϋποθέσεις που πρωτομπήκαν, αργότερα, στην Iστορία οι απελεύθεροι από τον ζυγό της αποικιοκρατίας λαοί, οι κοινωνίες του «τρίτου κόσμου»: Δηλαδή, ωσάν να μην είχε παρελθόν.

Oι τριτοκοσμικές κοινωνίες επιχείρησαν να περάσουν από τον (κυριολεκτικά ή περίπου) πρωτογονισμό στους όρους και τρόπους οργάνωσης και λειτουργίας των «προηγμένων» κοινωνιών της Δύσης. H δυνατότητα γι’ αυτό το πέρασμα πίστεψαν ότι ήταν μόνο μία: η μίμηση. Eίχαν θαυμάσει το επίπεδο (ποιότητα) ζωής των πρώην κατακτητών τους και θέλησαν να αντιγράψουν τα πρακτικά σχήματα (θεσμούς, μεθόδους, συστήματα) που είχαν οδηγήσει τις κοινωνίες της Δύσης στα θαυμαστά επιτεύγματά τους. Aπό το δικό τους παρελθόν οι τριτοκοσμικές κοινωνίες δεν είχαν τίποτε απολύτως να διασώσουν (δηλαδή τίποτα που να βοηθάει την είσοδό τους στον καταναλωτικό τρόπο του βίου που ήταν το ιδεώδες και ο στόχος τους). Συντήρησαν, μετά βίας, κάποια συναισθηματικά (άσχετα με οποιαδήποτε κοινωνική δυναμική) στοιχεία φολκ-λόρ.



Tο ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με τους Eλληνες. Oι απόπειρές τους να συγκροτήσουν

Μέθοδοι χρονολόγησης και στην αρχαιολογία



Τεχνικές οι οποίες βασίζονται στη φυσική επιστήμη διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο έργο των αρχαιολόγων, προκειμένου να χρονολογήσουν την ιστορία και να αποκαλύψουν άγνωστες περιοχές.

Η αρχαιολογία γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλής, γεγονός που οφείλεται στην εμμονή των ανθρώπων με την διερεύνηση του παρελθόντος. Είναι κατανοητή η γοητεία της προσπάθειας να ανακαλύψουμε πώς εξελίχθηκε ο ανθρώπινος χαρακτήρας από την προ ανθρώπινη προέλευση μέχρι το πρόσφατο παρελθόν. Με την μελέτη του παρελθόντος μας, ικανοποιούμε «την ανάγκη να γνωρίζουμε». Αποκτούμε επίσης μια μεγαλύτερη αίσθηση της ταυτότητας και της προοπτικής μας, μέσω των οποίων ατενίζουμε το μέλλον και κάνουμε σχέδια γι’ αυτό.

Η αρχαιολογία έχει εξελιχθεί σε μια ακμάζουσα επαγγελματική ενασχόληση, που υποβοηθείται σε σημαντικό βαθμό από την επιστήμη. Η «αρχαιολογική επιστήμη» έχει εξελιχθεί σε πλήρως αναγνωρισμένο διεπιστημονικό θέμα, με την υποστήριξη ακαδημαϊκών περιοδικών και Πανεπιστημιακών τμημάτων. Όλες οι επιστήμες συμβάλλουν εξίσου και ιδιαιτέρως η μοριακή βιολογία, η βοτανική, η γεωχημεία, η φυσική ανθρωπολογία και η αστρονομία.




Μαζί με αυτές τις επιστήμες, η φυσική έχει διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη χρονολόγηση των αντικειμένων και στην ανακάλυψη νέων αρχαιολογικών περιοχών. Η χρονολόγηση με ραδιοϊσότοπα, αποκάλυψε ότι το σάβανο του Τορίνο δεν ήταν ένα γνήσιο εύρημα από τον καιρό του Χριστού. Η τεχνική αυτή εξάλλου συνεχίζει την προσπάθειά της να ρίξει φως στη διατροφή και τον τρόπο ζωής των προγόνων μας. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν πρόσφατα τα υπολείμματα του μεγαλύτερου ξύλινου ναού στο Ηνωμένο Βασίλειο, με την ανίχνευση μικροσκοπικών μεταβολών στο γήινο μαγνητικό πεδίο. Συνεπώς ο αντίκτυπος παρόμοιων τεχνικών στην αρχαιολογία, ουδόλως πρέπει να υποτιμηθεί.

Η Χρονολόγηση με άνθρακα – 14

Ίσως η σημαντικότερη ανάπτυξη για την αρχαιολογία στον 20ο αιώνα, προήλθε από την ανακάλυψη της ραδιοχρονολόγησης ­και ειδικότερα της χρονολόγησης με άνθρακα 14. Το 1946 ο Willard Libby του Πανεπιστημίου του Σικάγο προέβλεψε ότι όλα τα ζώντα φυτά και ζώα απορροφούν τον ραδιενεργό άνθρακα-14, ένα ισότοπο από την ατμόσφαιρα. Η διαδικασία σταματά όταν τα φυτά ή τα ζώα πεθαίνουν και οι πυρήνες του άνθρακα-14 αρχίζουν να αποσυντίθενται με ένα ρυθμό χρόνου ημιζωής 5.730 έτη. Οι μετρήσεις της υπόλοιπης ραδιενέργειας ενός δείγματος παρέχουν έτσι μια εκτίμηση της ηλικίας του, υπό τον όρο ότι είναι μικρότερο από 50.000 ετών. Ο Libby και οι συνάδελφοί του ήσαν οι πρώτοι που υπολόγισαν την ηλικία των αρχαιολογικών δειγμάτων κατ’ αυτό τον τρόπο, μια εργασία για την οποία ο Libby κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1960.

Η χρονολόγηση με άνθρακα – 14 είναι σημαντική στην εύρεση της χρονολογικής σειράς των γεγονότων, ιδιαίτερα για τα προϊστορικά γεγονότα που εμφανίστηκαν πριν την ύπαρξη γραπτών μνημείων.






Τα προϊστορικά γεγονότα μπορούν πλέον να χρονολογηθούν, με ακρίβεια μερικών δεκαετιών, εφόσον η ραδιοχρονολόγηση υποβοηθείται με στοιχεία από τους δακτυλίους των δένδρων και συνδυάζεται με στατιστικά πρότυπα που ενσωματώνουν τις στρωματογραφικές πληροφορίες.

Παραδείγματος χάριν, τώρα

Αποκαλύψεις στη μινωική Ζώμινθο



Μετά από πεντέμιση εβδομάδες ανασκαφής το κτήριο της Ζωμίνθου στα 1187μ. ύψος επεκτάθηκε με την αποκάλυψη νέων χώρων

Έξι θύρες στον κεντρικό διάδρομο μήκους 25 μ. του κτηρίου της Ζωμίνθου αποκαλύφθηκαν κατά την διάρκεια των τελευταίων ανασκαφών στον χώρο που έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες. Σύμφωνα με τους ανασκαφείς οι θύρες οδηγούν προς τα ανατολικά και δυτικά διαμερίσματα τα οποία είναι προς το παρόν εκατό στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο.

Οι νέες ανασκαφές έγιναν υπό την διεύθυνση της  Έφης Σαπουνά Σακελλαράκη η οποία συνεχίζει το έργο του συζύγου της Γιάννη Σακελλαράκη. Ως γνωστόν η αρχιτεκτονική του κτηρίου της Ζωμίνθου είναι πολυδαίδαλη με τοίχους τοιχογραφημένους, συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης. Τα ευρήματα εφέτος είναι χάλκινα αντικείμενα μεταξύ των οποίων διπλός χάλκινος πέλεκυς (που συμπληρώνει τη σειρά των χάλκινων που βρέθηκαν κατά την περσινή ανασκαφική περίοδο) και ομοιώματα μικρών εγχειριδίων, του τύπου που συναντάται και στο Ιδαίο Άντρο.



Βρέθηκε επίσης σημαντική σφραγίδα με γυναίκα η οποία έχει κεφάλι πουλιού και για χέρια φτερά, κάτι που συναντάται στα σφραγίσματα της Αγ.Τριάδας και της Ζάκρου. Στα άλλα κεραμεικά ευρήματα βρίσκεται και ένα πυριατήριο, όμοιο με αυτό που απαντά στην τοιχογραφία της Θήρας με τη μικρή ιέρεια.

Κάτω από τους τοίχους του νέου ανακτόρου που δημιουργεί μια λαβυρινθώδη εντύπωση,  αποκαλύφθηκαν αίθουσες με ισχυρές βάσεις κιόνων του τέλους των παλαιών ανακτόρων ενώ μια άλλη υπόστηλη αίθουσα αποκαλύφθηκε σε χώρο στο νότιο τμήμα του κτηρίου.





Σημειώνεται ότι σε δυο από τις έξι βάσεις κιόνων που αποκαλύφθηκαν διατηρήθηκε το κατώτερο τμήμα του ξύλινου κίονα. Πολλά είναι επίσης τα