ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΑΜΤΕΙΑ «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΜΟΣ 1 ΒΙΒΛΙΑ 1-2 ΕΚΔΟΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

Το όνομα Διογένης Λαέρτιος με το οποίο είναι σήμερα γνωστός ο συγγραφέας του έργου "Βίοι φιλοσόφων " απαντά πολύ σπάνια στα αρχαία έργα. Και τότε ακόμη εμφανίζεται με διάφορες μορφές : αποκαλείται Λαέρτιος Διογένης στα χειρόγραφα του έργου του, από τον Σώπατρο ( Έκλογαί διάφοροι, παρά  Φωτίω  Βι6λ. 161) και στη Σούδα [s.v. (υπό το λήμμα ) τετραλογία] . Το Διογένη ς Λαέρτιο ς εμφανίζεται μόνο στον Στέφανο Βυζάντιο (s.v. Δρυΐδαί)  και σε λήμμα της Παλατινής  Ανθολογίας  (vii . 95) . Ο Ευστάθιο ς στο έργο Παρεκβολαί εις  την Όμηρου  Ίλιάδα  τον αναφέρει ως Λαέρτη (Μ 153). Ο Στέφανος Βυζάντιο ς (s.v. Ενετοί) τον αποκαλεί απλώς Διογένη , σ' ένα χωρίο που θεωρείται ότι αναφέρεται στον Διογένη Λαέρτιο . Ο Στέφανος Βυζάντιο ς (s.v. Χολλεΐδαι  αναφέρεται σ' αυτόνως Διογένης ό Λαερτιεύς,  πράγμα που προδίδει την πόλη καταγωγής του: η Λαέρτη της Καρίας ή η Λαέρτη της Κιλικίας . Τούτη η εξήγηση του ονόματος και της καταγωγής του ήταν δεκτή στα χρόνια της Αναγέννηση ς μέχρι τον 18ο αιώνα . Ο Sthar , στο Dictionary of Greek and Roma n Biography (εκδ . Smith) , προτείνει την εκδοχή πως ένας από τους προγόνους του Διογένη Λαέρτιου είχε "προστάτη " μέλος της Ρωμαϊκή ς οικογένειας των Λαερτίων . Η επικρατέστερη , όμως , άποψη είναι εκείνη του Wilamowitz (Philo-logische  Untersuchungen  iii , 16 3 και Hermes,  xxxiv , σ . 629), σύμφωνα με την οποία το «Λαέρτιος » ήταν λόγια προσωνυμία της μετακλασικής περιόδου , η οποία δόθηκε για να διακρίνεται ο συγκεκριμένος Διογένης απ' όλου ς τους άλλους · είχε δημιουργηθεί , πάλι κατά τον Wilamowit ζ, με Βάση την Ομηρική κλητική προσφώνηση για τον Οδυσσέα διογενές  Λαερηάδη.

Τα μόνα στοιχεία που έχουμε για τη ζωή του είναι όσα προκύπτουν από το ίδιο του το συγγραφικό έργο. Η περίοδος, για παράδειγμα , στην οποία έζησε μπορεί να υπολογιστεί με βάση το ποιους αναφέρει στο έργο του και ποιους όχι. Διάφοροι μελετητές τοποθέτησαν την εποχή που έζησε από το 200 μέχρι το 500 μ.Χ . (Βλ . R. Genaille , Vie, Doctrines  et Sentences des  Philosophes  ΅Ilustres,  1, Παρίσι , 1965 , σελ . 9) . Είναι βέβαιο πως το terminus ant equem είναι το 500 μ.Χ., εφόσον αναφέρεται από τον Σώπατρο . Οι τελευταίοι φιλόσοφοι που αναφέρει είναι ο Σκεπτικό ς Θεοδόσιος , ο Σέξτος Εμπειρικό ς και ο Σατορνίνος Κυθηνάς, που έζησαν όλοι τον 3ο μ.Χ. αιώνα . Επειδή , όμως , δεν αναφέρεται σε Νεο-Πυθαγορείους ούτε και σε Νεο­ πλατωνικούς , παρόλο που μέρος του έργο υ του είχε αποδέκτη (III 47) μια γυναίκα , ένθερμη οπαδό του Πλατωνισμού , ο Α. Delatte (La Vie  de Pythagore  de Diogene Lauree, Βρυξέλλες , 1922 ) τοποθετεί το έργο του Διογένη το 225-25 0 μ.Χ . Εκτός από την ιστορία της φιλοσοφίας ο Διογένης παραθέτει σαράντα εννέα δικά του επιγράμματα στις βιογραφίες σαράντα τριών φιλοσόφων .