Γιατί επιλέγουν οι Τράπεζες να μοιάζουν με ελληνικούς ναούς της αρχαιότητας ;

Ο θησαυρός των Αθηναίων στους Δελφούς αποτελούσε ένα από τα εντυπωσιακότερα κτίσματα του ιερού του Απόλλωνα. Ο θησαυρός των Αθηναίων στους Δελφούς όπως είναι σήμερα.

Η μορφή των κτιρίων πού στεγάζουν τα σύγχρονα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα – σε κτίρια που κατασκευάστηκαν έως και τις αρχές του 20ου αιώνα – αντιγράφουν τους αρχαίους Ελληνικούς ναούς Γιατί επελέχθη αυτή η μορφή; Αυτοί που τα κατασκεύασαν, γνώριζαν κάτι που εμάς μας διαφεύγει;


Μελετητές που ως αντικείμενό τους έχουν την ψυχολογία ( ατομική και των μαζών ) , την αρχιτεκτονική , την ιστορία , υποστηρίζουν ότι ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα εδράζεται πάνω σ’ αυτό που ονομάζουμε… ΠΙΣΤΗ-trust-ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.
Ουδείς θα τοποθετούσε τα χρήματά του σε ξένα χέρια εάν φοβόταν πως θα τα χάσει αφού από τους ιδιοκτήτες των ιδρυμάτων αυτών λείπει η φερεγγυότης , η εμπιστοσύνη.

Στην Αρχαία Ελλάδα οι πόλεις πρώτα και μετέπειτα οι πολίτες τοποθετούσαν τον πλούτο τους στους ναούς . Οι πόλεις που ανήκαν στην Αθηναϊκή συμμαχία τοποθετούσαν την χρηματική συνεισφορά τους στον ναό του Απόλλωνος στην Δήλο, διότι εκεί ευρίσκετο το ΤΑΜΕΙΟ της συμμαχίας . Το ταμείο αυτό μεταφέρθηκε αργότερα στον Παρθενώνα , στον ναό της Παλλάδος Αθηνάς .

Δελφοί : Θησαυρός Σιφνίων (Ανατολική πτέρυγα)

Κάτι ανάλογο συνέβαινε στους Δελφούς . Η κάθε πόλη τοποθετούσε τα πολύτιμα αφιερώματά της σε ειδικά κατασκευασμένα οικήματα τα οποία είχαν την μορφή των ναών και τα αποκαλούσαν ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ .

Ακόμη και τα σκίτσα ,όταν θέλει να δείξει κάποιος την έννοια Τράπεζα; το σχέδιο είναι Αρχαίος Ελληνικός ναός

Αυτοί που γνωρίζουν τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και χειρίζονται τις πιο λεπτές , τις πιο απόκρυφες επιθυμίες , τους φόβους και τις προσδοκίες μας, γνωρίζουν για εμάς πράγματα που εμείς αγνοούμε . Πού ούτε υποψιαζόμαστε πως υπάρχουν .

Το παράδειγμα αυτό ακολουθούν και οι υπόλοιπες Τράπεζες σε όλο τον κόσμο

Η Τράπεζα της Αγγλίας 

Μεγάλη Αμερικανική Τράπεζα  Η δεύτερη το 1824.Το κτήριο.

Η εθνική Τράπεζα της Νέας Ζηλανδίας 

 Είναι εκεί μέσα μας βαθιά, μας υποκινούν, μας παρακινούν, μας αποτρέπουν , μας ενεργοποιούν χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμαστε.
Κάποιοι το φαινόμενο αυτό το αποκαλούν γονιδιακή η κυτταρική μνήμη. Είναι μία μνήμη που έρχεται από πολύ μακριά , από την προϊστορία ίσως, από τότε που βρισκόμασταν στις σπηλιές όπως γράφει στην τραγωδία του ο Αισχύλος « Προμηθεύς».

Το κτήριο της  Τράπεζας της Νέας Νότιας Ουαλίας Αυστραλία.

Αυτή η μνήμη όταν ενεργοποιηθεί μας παρακινεί να κάνουμε έργα στην ζωή μας που σε πρώτη ματιά φαίνονται ανεξήγητα, «αψυχολόγητα» θα έλεγαν κάποιοι .