Σελίδες

Αποσυμβολίζοντας τη Μυθική Ζωή του Ιάσονα



Ο μύθος πλάστηκε από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο και αυτό είναι μερικά αληθινό. Με το πέρασμα χρόνων και χρόνων, με την επανάληψη από γενιές σε γενιές, ο μύθος δεν ήταν παρά ο φορέας των δυνάμεων και των εμπειριών του ανθρώπου μέσα από τη μακραίωνη ιστορία του. Είναι ένα σπουδαίο κεφάλαιο, που διασώθηκε για χάρη των γενεών που πέρασαν, που περνούν και θα περάσουν από κάθε τόπο. Είναι ένας θησαυρός που πρέπει να φυλάγεται με κάθε προσοχή, γιατί διηγείται την εξέλιξη του ανθρώπου. 

Διηγείται την ιστορία του συλλογικού ασυνείδητου, τον αγώνα για αυτοανακάλυψη και τις συνειδησιακές κατακτήσεις που έγιναν μέσα από το πέρασμα των αιώνων. Οι μύθοι είναι ένα έτοιμο προϊόν για επεξεργασία. Είναι η συμπύκνωση εμπειριών, που αν κατανοηθούν σωστά από το σύγχρονο άνθρωπο, τότε του δίνεται η ευκαιρία να τις υπερβεί και να συνεχίσει το εξελικτικό μονοπάτι από το σημείο που το άφησαν οι προγενέστεροι.

Ο μύθος είναι

Αποθέωση της Δικανικής Ρητορικής Τέχνης κατά την Αρχαιότητα...



           « Εκ κακού κόρακος, κακόν ωόν » !....



 Ο Τεισίας ήταν μαθητής του φημισμένου εξίσου ρητοροδιδάσκαλου και πολιτικού Κόρακα, που είχε διακριθεί      τον πέμπτο αιώνα στις Συρακούσες, ως έξοχος δικανικός ρήτορας.

  Ο Κόρακας ή Κόραξ ο Συρακούσιος (5ος π.Χ. αιώνας) ήταν περίφημος ρήτορας. Καταγόταν από τις Συρακούσες έχοντας μάλιστα διατελέσει σύμβουλος του Ιέρωνα.

 Χαρακτηριστική της ρητορικής δεινότητας        των δύο ρητόρων, μαθητού και δάσκαλου ήταν η εξής ιστορία, που διηγούνταν στις Συρακούσες :
Όταν ο Τεισίας ήταν νεαρός ακόμη, επισκέφθηκε τον Κόρακα και του ζήτησε να του μάθει την τέχνη της ρητορικής. Όμως επειδή ακόμη κι αν πουλούσε όλη του την περιουσία δεν θα έφτανε να πληρώσει ούτε τα μισά δίδακτρα συμφώνησαν, ότι θα τον πλήρωνε, όμως, μόνο αν τον έκανε καλό ρήτορα και κέρδιζε την πρώτη του δίκη στο δικαστήριο.

Ο Κόρακας

Πρωτόπειρες αρχαιολογικές έρευνες στον Πειραιά.


Το αρχικό κτήριο του Μουσείου Πειραά ΦΩΤ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
                          
Του Δημήτρη Κρασονικολάκη.

Στις δεκαετίες που ακολούθησαν μετά την απελευθέρωσή της, η Ελλάδα ξεκίνησε να οργανώνεται σαν κράτος με καινούργιους νόμους, γόνιμη διοικητική, επαγγελματική, στρατιωτική, θρησκευτική, κοινωνική, εκπαιδευτική, αθλητική και πολιτιστική ζωή, με έντονο ενδιαφέρον στην κλασική έρευνα και αρχαιολογία. Τα βήματα σ’ όλους τους τομείς υπήρξαν δειλά και ασταθή. Οι επιστημονικές γνώσεις ήταν περιορισμένες και τα μέσα ατελή και ανεπαρκή.

Η έλλειψη πείρας, η άγνοια, οι συνθήκες ίσως, έφεραν πολλές φορές απογοητευτικά αποτελέσματα στις ανασκαφές, εκεί που βεβαιωμένα υπήρχαν άφθονα λείψανα για να αποκαλυφθούν.
Η αναζήτηση άλλωστε μόνο εμφανών χειροπιαστών αρχαίων τεκμηρίων της κλασικής περιόδου (γλυπτά, επιγραφές, αγγεία, θεμέλια) στένευαν τον ορίζοντα δράσης. Διαταράχτηκαν έτσι με το

Το ιερό της Αρτέμιδος Μουνιχίας.



                                                                                           Γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης.

... Πότνια Μουνυχίη, λιμενοσκόπε, χαίρε, Φεραίη
μη τις ατιμήση την Άρτεμιν... 
(Καλλιμάχου,  Ύμνος εις Άρτεμιν, 257 - 258)

«Τουρκολίμανον - Πειραιεύς». Η έπαυλη Κουμουνδούρου όπως φαινόταν από τη βόρεια πλευρά της.

Μ ε ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά, με πανάρχαια έθιμα κατασταλαγμένα με την πάροδο των χρόνων, με σεμνές λατρευτικές εκδηλώσεις και γιορτές οι αρχαίοι Πειραιώτες τιμούσαν τη θεά Άρτεμη στη Μουνιχία (λόφος Καστέλλας).
 Ήταν για αυτούς η κατ’ εξοχήν προστάτιδα της γονιμότητας, έχοντας άμεση σχέση με την ενηλικίωση των παρθένων κοριτσιών, με το πέρασμά τους από την παιδικότητα στη γυναικεία φύση, με το γάμο, με το να κάνουν γερούς απογόνους.
Η ίδια συνέχιζε να τα προστατεύει και ως γυναίκες πλέον, στην υπόλοιπη οικογενειακή - καθημερινή τους ζωή.

Σπάνιες φωτογραφίες,ο χώρος πριν το Παναθηναϊκό στάδιο

Τα επτά αρχαιολογικά μυστικά του Παναθηναϊκού Σταδίου
Εδώ ο αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τα Παναθήναια, οι Ρωμαίοι έκαναν θηριομαχίες και οι σύγχρονοι τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Φωτογραφία  από το εργοτάξιο πριν από την ανακατασκευή του.. φωτ German archaiological institute..
 Το λευκό μάρμαρο μόλις έχει φθάσει σε μεγάλους όγκους από τα λατομεία της Πεντέλης και περιμένει τους εργάτες να πιάσουν δουλειά. Το χωμάτινο εργοτάξιο της φωτογραφίας σε λίγο δεν θα υπάρχει και στη θέση θα έχει οικοδομηθεί ένα λαμπρό μνημείο.Το «Καλλιμάρμαρο».

Το 1896 το Στάδιο φιλοξένησε τους πρώτους διεθνείς ολυμπιακούς αγώνες και η ανοικοδόμησή του ξεκίνησε δύο χρόνια νωρίτερα. Ωστόσο, η ιστορία του ξεκινάει από τον 4ο αιώνα π.Χ. Τότε ο χώρος του αρχαίου σταδίου ήταν μια φυσική κοιλότητα του εδάφους ανάμεσα σε δύο υψώματα γύρω από